Stille Week 2023

Met Palmpasen begint de zogenaamde Stille Week. Een week om stil te worden en je te bezinnen op wat komen gaat. We volgen Jezus op zijn weg door Jeruzalem: een weg van afscheid nemen, verraad, eenzaamheid, van lijden, van dood. Een weg naar leven en een nieuw begin. 

Wie zeg jij dat Jezus is?

Wie is Jezus? Die vraag stond centraal in de verhalen die we dit jaar op weg naar Pasen lazen. In de verschillende Bijbelverhalen zijn de mensen om Jezus heen in verwarring. Hoe kan het dat deze man sterker is dan de wind en het water, zonden vergeeft, en zegt dat Hij bij God vandaan komt? Wie is Hij toch?  

In de Stille Week luisteren en kijken we naar Jezus zelf. Wie zegt Hij dat Hij is? We horen in de avondgebeden drie van de zeven Ik ben-woorden: Ik ben het brood dat leven geeft; Ik ben de bron van levend water en Ik ben de ware wijnstok. Op Witte Donderdag ontmoeten we Hem in het brood en de wijn die Hij met ons wil delen; Op Goede Vrijdag ontmoeten we Hem aan het kruis en bij Paaswake als de Levende Heer. 

Avondgebeden

maandag 3 april – 19.30 uur Taakgroep Leren en Ontmoeten

organist: Corné van Doorne

Avondgebed maandag 3 april

dinsdag 4 april – 19.30 uur Taakgroep Vieren

organist: Corné van Doorne

Avondgebed dinsdag 4 april

woensdag 5 april – 19.30 uur Pastoraal Beraad

organist: Corné van Doorne

Avondgebed woensdag 5 april

We beginnen de week met drie keer een avondgebed. Een kort moment van bezinning en inkeer. De avondgebeden worden geleid door verschillende taakgroepen. Op de eerste dagen van de stille week horen we drie keer een antwoord van Jezus zelf op de vraag ‘Wie zeg jij dat Ik ben?’ 

We staan stil bij drie van de zeven Ik ben-woorden: Ik ben het brood dat leven geeft; Ik ben de bron van levend water en Ik ben de ware wijnstok. Aan tafel wordt het gesprek gevoerd over de betekenis van Jezus’ woorden en wie wij zeggen dat Jezus is.

Witte Donderdag

Donderdag 6 april – 19.30 uur

organist: Chris van Os

lector: Manon Sluijter

liturgie Witte Donderdag 6 april

Met het vallen van de avond op Witte Donderdag beginnen de drie dagen van Pasen. In één beweging vieren wij deze dagen het lijden, sterven en de opstanding van Jezus. In deze dienst met avondmaal gedenken we dat Jezus in de nacht van de overlevering de Pesach-maaltijd vierde met zijn vrienden, het feest van de bevrijding uit Egypte. Daarom heeft deze dienst, hoe ingetogen ook, een feestelijk karakter. 

Pas aan het einde van de viering van het avondmaal, zien we dat het feest van het delen van brood en wijn ook de opmaat is naar de Goede Vrijdag. Juist deze dag gedenken we dat het om het laatste avondmaal gaat. Daarom wordt dan de avondmaalstafel leeggeruimd. Het wegdragen van het avondmaalsstel markeert de overgang naar de verstilling van de dag van Jezus’ sterven. Aan het einde ontbreekt de zegen: zo wordt benadrukt dat het in deze drie dagen om één dienst gaat. We zullen de hele dienst aan tafel vieren. 

Goede Vrijdag

Vrijdag 7 april – 19.30 uur

organist: Chris van Os

lector: Peter Lotterman

liturgie Goede Vrijdag 7 april

Op Goede Vrijdag wordt het sterven van Jezus herdacht. Dit jaar volgen we de lijdensweg van Christus aan de hand van schilderijen van Sieger Köder (zie voor meer info bij ‘afbeelding omslag’). Deze Duitse priester en kunstenaar legt veel nadruk op de betekenis van het kruis en de betekenis van de handen. 

Na het lezen van het sterven van Jezus wordt de Paaskaars de kerk uitgedragen. Het wordt donker. Jezus is gestorven, maar het is niet voorbij. Hij is voor ons verborgen. Ook al sterft Jezus aan een kruis, zijn levenslicht zal niet doven.

Paaswake

Zaterdag 8 april – 21.30 uur

organist: Chris van Os

lector: Rien Oostveen

liturgie Paaswake 8 april

Naar Joods besef begint de dag aan de vooravond. Daarom begint het Paasfeest in het donker van de nacht. Zoals wachters reikhalzend naar de morgen uitkijken, zo kijken wij uit naar het licht. De nieuwe paaskaars is daarvan het symbool. Al in de kerk van de eerste eeuwen werd juist in deze nacht gedoopt. Daarom is ieder die gedoopt is uitgenodigd om zijn of haar doop te gedenken.